Auteurs
Autorisators
Nog geen autorisators.
Op de afdeling Chirurgie-Zuigelingen van het Emma Kinderziekenhuis wordt bij pasgeborenen in de couveuse (of in een warmtebed) een huidsensor aangebracht om de lichaamstemperatuur te meten via de huid. Naast het gebruik van deze huidsensor wordt vaak ook de temperatuur nog rectaal gemeten, maar dit wordt wisselend uitgevoerd. De ene verpleegkundige doet dit standaard en de andere verpleegkundige doet dit niet of alleen op indicatie. Er bestaat klinische onzekerheid welke temperatuurmeting bij pasgeborenen het meest betrouwbaar en het minst belastend is.
Niet ingevuld.
Search: PubMed, Cochrane en CINAHL. Er is gezocht naar publicaties vanaf 2000. Zoektermen: skin temperature measurement, rectal temperature, infant, neonates, premature, incubator. Resultaten: 2 relevante artikelen [1,2].
Dollberg et al. [1]
onderzocht het verschil tussen een transcutane temperatuurmeting en een rectale
temperatuurmeting. Het onderzoek is goed uitgevoerd. Dit onderzoek is uitgevoerd bij 30 stabiele neonaten
(26-36 wkn zwangerschapsduur) met een gewicht tussen de 690 en 2140 gram. Bij elk geïncludeerd kind
werd 1 temperatuursensor in het rectum ingebracht, 1 sensor geplakt tussen matras en buik direct onder
de navel (buikligging), 1 sensor geplakt tussen matras en de wervelkolom (rugligging) en 1 sensor axillair.
Metingen werden uitgevoerd in een gecontroleerde couveuse of open warmtebed. Gedurende een uur
werden elke 5 seconden metingen verricht. Uit de uitkomsten blijkt dat er geen significant verschil is tussen
temperatuurmeting via de huid of rectaal wanneer de pasgeborene in een couveuse wordt verpleegd.
Wanneer het kind in een warmtebed lag, werd een significant lagere temperatuur gemeten met de
huidsensor in vergelijking met de rectale meting (0.35 ± 0.14°C, p=0.002). Het maximale verschil was 0.5°C. Bij
alle metingen verschilde de waarde van de axillaire meting het meest van de rectale temperatuur. Er worden
geen complicaties beschreven.